|
Moeizame
cupzege door
Eric van Dusseldorp Het winnen van
de finale van de UPDB-bekerwedstrijden kostte DVSB-2 meer moeite dan gedacht. Op
alle vier de borden was er sprake van een groot ratingverschil, maar niet alle
spelers waren in hun beste doen. Daar komt bij dat tegenstander Zenderstad een
echte cupfighter is en in het laatste decennium meerdere keren in de finale
heeft gestaan. Een finale die ze bovendien een keer wonnen. Nadat Jelmer Martens
aan bord 4 had verloren, moest er dus minimaal een overwinning aan een hoger
bord komen, omdat bij een 4-4 gelijkspel een zege aan het hoogste bord
beslissend zou zijn. Uiteindelijk werd alleen aan het eerste bord het
ratingvoordeel verzilverd.
Een leuk moment
aan bord 1. Ik dacht hier lang na en speelde uiteindelijk toch 32…,
17-21; waarna wit op twee manieren kan toewerken naar een drie-om-drie. Maar
dat zou niet zo erg zijn. Eerste
mogelijkheid: 25-20 (21-26!) 30-24? (19x30) 34x25 (23x32) 37x6 en nu (4-10!!),
dreigt schijfwinst door (10-15) en nu op 20-15 (13-19) en (18-23) met dam, en op
33-29 (10-15) 29-24 (13-19!) met opnieuw dam. Partijverloop: 33.
44-40, 21-26; 34. 40-35, 11-16;
35. 30-24, 19x30; 36. 35x24,
1-7; 37. 38-32, 27x38;
38. 33x42, 7-12; 39. 37-32,
12-17; 40. 41-37?,… Onder druk
maakt wit een fout.
40…, 13-19!;
41. 24x2, 3-8; 42. 2x28, 22x44;
43. 42-38, 17-21; 44. 47-41?,…
Hiermee
dreigt wit met 32-27, terwijl na damhalen op 49 of 50 afvangst volgt met
gelijkspel. Maar zwart heeft veel beter. Overigens blijft wit na 32-28 volgens
de computer nog uiterst nipt binnen de remisegrenzen. 44…, 21-27!; 45. 32x21, 16x27; 46. 48-43, 44-50; 47. 29-24, 50-22; 48. 34-29, 27-31; 49. 36x27 en de kopman van Zenderstad zag dat de zwarte dam niet in de vang zou slaan maar eromheen. Hij gaf daarom op. |