Dammen moet een kijksport worden

door Sven Remijnsen

VLISSINGEN - Dammen als kijksport. Onder dat motto beginnen de Europese en Nederlandse dambonden dinsdag in Domburg aan een gewaagd experiment. Om het publiek naar de borden te lokken, wordt het Europees kampioenschap voor het eerst in de geschiedenis volgens een afvalsysteem gespeeld. Een revolutionaire stap voor een sport die zo conservatief het te zijn.

Zoals het hoort bij een noviteit, zijn de meningen verdeeld. Organisator Aart Walraven is laaiend enthousiast: "Het bord zal in brand staan." Titelkandidaat Rob Clerc is gematigd positief: "Er wordt tenminste eens iets nieuws geprobeerd. Maar het is geen echt knock-outsysteem, meer een tussenvorm." Dampublicist Eric van Dusseldorp heeft eveneens zijn twijfels: "Het wordt zo meer sneldammen dan dammen."

Wie het speelschema van het EK bestudeert, komt al gauw tot de conclusie dat er niet volgens een zuiver afvalschema wordt gespeeld. De zestien verliezers van de eerste ronde krijgen nog een kans in de tweede ronde. De winnaars daarvan plaatsen zich voor de derde ronde, die dus niet met de gebruikelijke acht, maar met 24 spelers wordt afgewerkt. Gaandeweg het toernooi komen er dus weer kanshebbers bij.

Tweeslachtig

Rob Clerc vindt dat een vreemde gang van zaken. "Een echt knock-outsysteem zonder herkansingen zou beter zijn. Deze opzet is te tweeslachtig. Het zou kunnen dat het wordt gedaan om te voorkomen dat iemand uit Rusland na één verloren partij alweer naar huis moet. Dat vindt men misschien zielig. Maar, denk ik dan, dan had hij maar beter moeten spelen."

Aart Walraven, de voorzitter van de organiserende Stichting Damevenementen Zeeland, pareert die kritiek. "Dit is een bewuste tussenstap. Spelen volgens een echt knock-outsysteem zou een té forse overgang zijn geweest." Over de noodzaak van de veranderingen bestaat volgens Walraven geen twijfel. "Er moet wat uitgeprobeerd worden. Als de toppers het willen, kunnen ze elkaar tegenwoordig vrij gemakkelijk op remise houden. De remisebacil noem ik dat altijd maar. Dat gevaar wordt nu sterk gereduceerd. Elke partij moet er geknokt worden om de overwinning. Niet alleen de eventuele barrages, maar ook de reguliere partijen zullen een stuk attractiever worden."

Hoewel Clerc bij de uitwerking ervan dus zijn vraagtekens plaatst, juicht hij de nieuwe opzet toe. "Ik ben voor alle ideeën die de damsport ten goede komen." Is het dan zo problematisch? Clerc: "Ik denk van wel. Het grote aantal remises is een probleem, daar kun je niet omheen. Op deze manier wordt de sport voor zowel de toeschouwers als de spelers aantrekkelijker. Het is een én-én-situatie.

Flitsender

Volgens dampublicist Eric van Dusseldorp, die op zijn website een overzicht biedt van 25 manieren om het dammen te verlossen van het remisespook, is het knock-outsysteem niet de aangewezen oplossing voor het probleem van de vele remises. Van Dusseldorp: "Het zal allemaal wat flitsender worden. Er moet een beslissing vallen en dat komt de spanning natuurlijk ten goede. Maar het accent komt nu wel erg op het sneldammen te liggen. En die discipline bestaal al, er zijn genoeg aparte toernooien voor. Iemand die niet goed kan sneldammen zal op dit EK niet ver komen. Ton Sijbrands is mordicus tegen dit soort experimenten. Hij doet volgend jaar wel mee aan het WK, dat gewoon volgens het oude systeem wordt gespeeld. Dat zegt genoeg."

Sijbrands laat, bij monde van zijn vrouw, weten weinig heil te zien in een reactie.

De damsport heeft in de ogen van Van Dusseldorp meer aan geniale topspelers dan aan cosmetische ingrepen in het spel. "Dammen is geen echt publieksspel zoals voetbal. Toch trekken de grote toernooien flink wat toeschouwers. Mensen komen in eerste instantie niet voor het spel, ze komen naar de spelers kijken. Voor een matador van het kaliber Sijbrands gaan de mensen van huis."

Hoewel het remiseprobleem in de aanloop naar het EK weer de nodige discussies heeft opgerakeld, moet de ernst ervan ook weer niet overtrokken worden. Van Dusseldorp: "Omstreeks 1920 speelde het al, dus het is geen probleem van vandaag. En vergeet niet dat het vooral voorkomt bij de topdammers, zeg maar de beste twintig van de wereld. In de lagere regionen valt het wel mee."

Naschrift EvD: In de snelheid van het telefonische interview ben ik niet helemaal goed geciteerd, c.q. herken ik mezelf niet zo in de gehighlighte tekst. Beter had er kunnen staan (maar dan wellicht wat journalistieker geformuleerd): In vroeger tijden, tot begin jaren tachtig, trokken de grote toernooien veel publiek. Men kwam niet in eerste instantie voor het spel, maar om matadoren als Roozenburg, Bom, Van der Sluis, Bronstring, Drost, Sijbrands en Wiersma te zien spelen. De huidige generatie topspelers heeft geen of weinig uitstraling naar, of wisselwerking met, het publiek. Daarom gaat men er niet meer voor van huis.

Terug naar Erics damsite