|
Wim
van der Kooij: eindelijk een succesje
Door
Eric van Dusseldorp
Op het moment dat deze rubriek samengesteld wordt, is de NK-finale in
volle gang en zijn er vier koplopers en -op korte afstand- enkele
briesende achtervolgers. Roel Boomstra, het zestienjarige talent en
onderwerp van de aflevering van vorige week, doet het uitstekend en gaat
met een plustweescore mede aan de leiding. Wel is zijn productie enigszins
gestokt, want na twee winstpartijen noteerde de jonge Emmenaar alleen nog
remises. Langzamerhand verandert ook de instelling van Boomstra’s
concurrenten. Niet meer: “Tegen deze piepjonge gast moet toch wat te
halen zijn” maar “Opletten en alle zeilen bijzetten om niet te
verliezen”. Het is inmiddels duidelijk dat Boomstra diep en scherp kan
rekenen en ook de theorie beheerst. Alleen de spreekwoordelijke
onervarenheid van zo’n jeugdige speler zou kansen kunnen bieden aan de
tegenstanders, maar daarvan is tot nog toe niets gebleken. Ook tegen
grootmeesters en andere titelpretendenten blijft hij gemakkelijk op de
been.
Een daverende verrassing was er al in de eerste ronde.
Wit:
Alexander Baljakin – Zwart: Roel Boomstra
Zie
diagram.
Na
22. 34-29?? volgde 22-28!
en het was duidelijk dat er een zwaargewicht was gevloerd. Zonder 33x22
(12-17) 22x11 (2-7) 11x2 (8-12) 2x19 (14x41) af te wachten gaf Baljakin
het op. Een geweldige overwinning van Boomstra? De eerlijkheid gebiedt te
zeggen dat het toch vooral een enorme fout van zijn grote tegenstander is.
Net zo min als in 2008 is Wim van der Kooij dit jaar een titelpretendent.
De oudste deelnemer zet zijn partijen vaak principieel op, schuwt ook de
grootscheepse omsingeling niet, maar heeft zelden partijsucces in de vorm
van een overwinning. Tegen Jochem Zweerink lukte het eindelijk een keer en
de manier waarop is wonderschoon. Zie diagram 2.
Wit:
Jochem Zweerink – Zwart: Wim van der Kooij
Zie
diagram.
Wits
43. 48-42? werd in eerste
instantie gezien als de beslissende fout. Van der Kooij denderde als volgt
naar de winst.
43…,
26-31!; 44. 37x26, 28-32; 45. 38-33, 32-38; 46. 34-30, 38-43; 47. 42-38,
43x32; 48. 47-41, …
Later vond de
computer dat wit met het wat minder logisch ogende 30-24! nog net binnen
de remisemarge had kunnen blijven. Nu wint zwart geforceerd.
48…,
18-23!; 49. 29x18, 22x13; 50. 30-24, 13-19; 51. 24x13, 9x18; 52. 20-14,
18-22; 53. 33-29, 32-38; 54. 29-24, 38-43; 55. 24-20, …
Heel belangrijk is
dat 24-19 verliest. (43-49, dreigt 49-35) 19-13, wat anders? (27-31!)
26x37 (4-10) 14x5 (22-28) 5x32 (49x9) en na deze fraaie, kleine combinatie
kan wit opgeven.
55…,
43-49; 56. 20-15, …
Wit lijkt remise te
maken, want na het actieve (49-32) volgt 15-10 (4x15) 14-9-4 en altijd
26-21.
56…,
49-35!; maar met
deze fraaie zet, die eigenlijk een tempo lijkt te verliezen, trekt zwart
de vis alsnog op het droge. Nu volgt op 14-10 wel langelijnbezetting
middels (35-19), op 14-9 en 15-10 volgt eveneens (35-19), op 15-10, 14-9
komt (35-13) 9x18 (22x13) en het eindspel wint precies: 37-32 (15-20!) en
met offeren en doorlopen redt wit het niet.
57. 41-37, 35-30; 58. 14-9, 4x13;
59. 37-32, 27x38; 60. 15-10, 30-35; 61. 26-21, 35-44; 62. 21-16, 22-27;
63. 10-5, 38-42; 64. 5-41, 42-48; 65. 41-36, 48-31; 66. 36-47, 44-6; 67.
16-11, 6x17; 68. 47-38, 17-21; 69. 38-24, 31-48; 70. 24x26 en wit gaf
het op zonder de damvangst af te wachten. En zo kon de sympathieke Wim van
der Kooij eindelijk eens met een dagsuccesje worden gefeliciteerd.
De
oplossing van de vorige opgave (Auteur: Jaap Bus,
wit: 22, 25, 26, 27, 28, 32, 33, 37, 43, 44, 49 / zwart: 10, 11, 13, 14,
15, 16, 18, 19, 23, 30, 34).
Winst
door 271, 31, 21, 17, 439, 20, 5 JB (29) 10! (33) 15 (39, 41) 10.
Afgelopen dinsdag vierde de bekende damproblemist Dirk de Ruiter zijn 86e
verjaardag. Nog steeds is de Duivendrechter actief als componist op de
honderd velden, al loopt de productie de laatste jaren wat terug. Ter
oplossing een oldie van zijn hand. Zie diagram 3. Wit begint en wint.
Terug
naar damrubrieken |