|
Nooit
meer dammen Door
Eric van Dusseldorp Het
is een veel voorkomend fenomeen in de damwereld: een speler die beweert voor
altijd te stoppen met dammen. Meestal ligt een slecht toernooiresultaat daaraan
ten grondslag en keert zo iemand na verloop van tijd wel weer terug. Zo
kondigden de beide hekkensluiters van de twee afgelopen NK’s (algemeen en
vrouwen) aan hun damcarričre definitief te beëindigen, maar er is niemand die
hen gelooft. De dame is zelfs alweer gesignaleerd bij een sneldamtoernooi waar
zij haar vader versloeg en in de barrage nog een keer… Een
bekende échte stopper met dammen is Cor Hofstee, van dezelfde damgeneratie als
Jannes van der Wal, Rob Clerc en Hans Jansen en destijds niet zwakker dan deze
drie. Hij hield ermee op en is sindsdien nergens in de damwereld meer
gesignaleerd. Nog
bekender is de Fransman Pierre Ghestem, die in 1946 wereldkampioen werd. In 1948
werd hem de wereldtitel ontfutseld door de Nederlander Piet Roozenburg, waarna
hij is gaan bridgen en ook in die spelsoort wereldkampioen werd. Veertig jaar
later kwam uw redacteur hem tegen tijdens een damtoernooi in Cannes, waar hij
als toeschouwer aanwezig was. Hij stelde zich voor als Pierre Ghestem, de
wereldkampioen van 1946, maar ik wilde graag weten of hij het echt was. Ik liet
hem een damprobleem van mij zien (zie diagram) en zei erbij dat ik pas geloofde
dat hij Ghestem was, als hij het probleem binnen een minuut zou oplossen. Maar
zo lang had de grootmeester er niet voor nodig. Al na tien seconden liet hij de
winst zien… Ook
definitief gestopt is een dammer uit Amsterdam Zuidoost met de Surinaamse
achternaam Nooitmeer. Hij schreef zich in voor het VAD Paastoernooi van 1991,
maar liet na enkele nederlagen verstek gaan. De toernooiorganisatie belde hem
op. Het gesprek verliep ongeveer als volgt: “Tuut” “Nooitmeer”
“Mijnheer Nooitmeer, met de organisatie van het Paastoernooi, wanneer komt u
weer dammen?” “Nooit meer” en opgehangen. |