Damtoernooi in Salou is bekend en vertrouwd

door Eric van Dusseldorp 

Ieder jaar rond de tweede helft van mei kunnen dammers, die vakantie willen vieren, kiezen uit twee internationale toernooien: Salou Open en Thailand Open. De twee evenementen, waarvoor zich met name Nederlanders inschrijven, beconcurreren elkaar en zitten elkaar eigenlijk ook een beetje in de weg.

Het oudste en grootste toernooi is in het Spaanse Salou dat de laatste jaren steevast meer dan honderd deelnemers telt. Een opmerkelijk groot aantal voor een land waar helemaal niet volgens de internationale regels wordt gespeeld.

Het damtoernooi in de Thaise badplaats Jomtien daarentegen krijgt ieder jaar met moeite zo’n dertig deelnemers bijeen en is dus duidelijk het kleine broertje van Salou.

Waarom kiest driekwart van de Nederlanders, die in het voorjaar graag op damvakantie willen, voor Salou? Aan argumentaties geen gebrek.

Het dure vliegticket naar Thailand wordt aangevoerd, maar het leven zelf is er veel goedkoper dan in Spanje, zodat de twee bestemmingen elkaar qua totaalprijs niet veel zullen ontlopen.

Men ziet op tegen de lange vliegreis naar Bangkok, zo’n elf uur, maar gaat vervolgens wel twintig uur in de bus naar Salou zitten.

Men is bang voor de hitte, maar beseft niet dat de temperatuur in de tropen zelden boven de dertig graden komt (en er is altijd bewolking), terwijl in een woestijnklimaat (Spanje!) zomerse waarden van 35-40 graden makkelijk gehaald worden, zonder ook maar het kleinste wolkje in zicht.

Men is bang voor eten en prefereert de zekerheid van een Broodje van Kootje om de hoek (Salou!) boven allerhande op het eerste gezicht onduidelijk voedsel. Men beseft dan niet dat het in Jomtien wemelt van de Europese en zelfs Nederlandse restaurants.

Tropen associeert men met malaria, maar de mug die deze ziekte bij zich draagt, houdt niet van badplaatsen en maakt bij het voelen van het lichtste briesje zeewind al rechtsomkeert.

Vrouwen… dat is een verhaal apart. In verschillende Thaise bars en dansgelegenheden zeggen plaatselijke vrouwen vriendelijk ‘hallo’ tegen mannelijke klanten, en dat vindt men in Nederland toch heel ongepast. Maar het is gewoon een kwestie van wennen en wie er goed mee omgaat, heeft gewoon een gezellige avond en niet meer dan dat. Aan de andere kant… het aantal vaste relaties en huwelijken die Thailand Open in haar vijfjarig bestaan heeft opgeleverd, is niet meer op de vingers van één hand te tellen...

Maar we gaan terug naar het veilige, vertrouwde Salou. Wat techniek uit dit van 24 mei tot en met 1 juni 2009 gehouden toernooi.

Wit: Wladimir Wigman – Zwart: Anatoli Gantwarg

Zie diagram.

De witspeler, echt niet de allerminste dammer, speelde 38. 27-22? en stond vreemd te kijken na het zwarte antwoord 38…, 24-29!!; 39. 33x15, 12-18!;

Wat moet wit, met twee schijven meer, nu spelen? Redding is er in elk geval niet. Het partijverloop:

40. 42-38, 18x27 41. 32x21, 23x41 42. 21-16, 11-17 43. 34-30, 17-22 44. 30-25, 41-46 45. 39-34, 26-31 46. 35-30, 31-36 47. 38-33, 19-23 48. 33-29, 6-11 49. 29x27,… 0-2

Wit: Güntis Valneris – Zwart: Artem Ivanov

Zie diagram.

Ook de latere toernooiwinnaar Güntis Valneris mocht zijn combinatieve talenten laten zien. Slachtoffer is het jonge Russische talent Artem Ivanov.

Na 25…, 14-20?; volgde 26. 30-24, 19x30; 27. 28x19, 13x24; 28. 33-28!, 24x31; 29. 35x24, 20x29; 30. 34x1 en wit won. Geen onbekende, maar een beetje-niet-bekende combinatie.

Wit: Irina Pasjkewitch – Zwart: Richard Bos

Zie diagram.

De Wit-Russische damster nam een aardige slagzet: 39. 24-19!, 13x24; 40. 29x20 en zwart gaf het op. Er kan bijvoorbeeld volgen (18x29) 33x24 (14x25) 32-27 (21x41) 42-37 (41x32) 38x7.

Wit: Lotte Aleven – Zwart: Alexander Presman

Na 27. 40-34? liet een van de grondleggers van Salou Open een aardige zesklapper volgen: 27…, 26-31; 28. 36x27, 16-21; 29. 27x16, 7-12; 30. 16x7, 14-20; 31. 25x23, 18x36!

Terug naar damrubrieken